ارتودنسی ثابت بهتر است یا ارتودنسی متحرک

همانطور که می دانید ارتودنسی برای درمان ناهنجاری فکی و دندانی بیماران مورد استفاده قرار می گیرد و این درمان می بایست زیر نظر متخصص ارتودنسی صورت گیرد تا بهترین روش و مناسب ترین راهکار در اختیار قرار داده شود و هم چنین از نتیجه درمان نیز اطمینان خاطر داشته باشید.

ارتودنسی به طور کلی دارای دو روش ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک می باشد که برای درمان ناهنجاری های هر فرد متناسب با شدت درمان، از روش های متفاوتی استفاده می شود.

هم چنین شیوه دیگری از درمان به صورت ارتودنسی نامرئی شناخته می شود که این روش برای درمان افرادی که به دلایلی علاقه ندارند تا براکت ها و سیم ارتودنسی در دهان و دندان آنها نمایان شود، استفاده می شود.

راهنمای پایان درمان ارتودنسی ثابت

ارتودنسی یکی از راهکار ها برای برطرف کردن نا هنجاری های فکی و دندانی است که با توجه به میزان شدت ناهنجاری بیمار بعد از گذشت طول درمان باید مراقبت هایی هم صورت گیرد تا مشکل بیمارمجددا باز نگردد و درمان وی به طور کامل صورت گیرد.

به طور میانگین بعد از گذشت 18 الی 24 ماه دوره درمانی توسط دستگاه ارتودنسی پایان می یابد و سپس باید دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج کنید. به هنگام خارج کردن دستگاه دندان ها کمی لق بودن و برای ثابت نگه داشتن آن ها و جلوگیری از برگشت پذیری دندان ها باید از یک نگهدارنده که به صورت پلاک متحرک یا نگه دارنده ثابت است استفاده شود.

مراحل ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت یکی از روشهای ارتودنسی است که نسبت به سایر روش های ارتودنسی همکاری بیشتری را از جانب بیمار می طلبد. مراحل ارتودنسی ثابت از ابتدا تا پایان زمان برداشتن براکت ها حدود 6 تا 30 ماه زمان می طلبد. که البته زمان ارتودنسی ثابت به نوع ناهنجاری فکی و دندانی وابسته است و هر چه میزان ناهنجاری بیشتر باشد زمان ارتودنسی بیشتر خواهد داشت.