
ارتودنسی یکی از راهکار ها برای برطرف کردن نا هنجاری های فکی و دندانی است که با توجه به میزان شدت ناهنجاری بیمار بعد از گذشت طول درمان باید مراقبت هایی هم صورت گیرد تا مشکل بیمارمجددا باز نگردد و درمان وی به طور کامل صورت گیرد.
به طور میانگین بعد از گذشت 18 الی 24 ماه دوره درمانی توسط دستگاه ارتودنسی پایان می یابد و سپس باید دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج کنید. به هنگام خارج کردن دستگاه دندان ها کمی لق بودن و برای ثابت نگه داشتن آن ها و جلوگیری از برگشت پذیری دندان ها باید از یک نگهدارنده که به صورت پلاک متحرک یا نگه دارنده ثابت است استفاده شود.
در بخش قبل راجع به اصول نگهداری براکت ها و عوارض کنده شدن آنها اشاره شد. چنانچه براکتی جدا شود ناچارا می بایست تا زمان ملاقات بعدی شرایط را تحمل کنید. اگر براکت شکسته، موجب آزار شما می گردد، صرفا جهت خارج کردن براکت کنده شده می توانید به کلینیک مراجعه کنید. مراقبت از براکتها و کنده نشدن آنها، یکی از مهمترین اصول موفقیت درمان ارتودنسی است.
ارتودنسی ثابت یکی از روشهای ارتودنسی است که نسبت به سایر روش های ارتودنسی همکاری بیشتری را از جانب بیمار می طلبد. مراحل ارتودنسی ثابت از ابتدا تا پایان زمان برداشتن براکت ها حدود 6 تا 30 ماه زمان می طلبد. که البته زمان ارتودنسی ثابت به نوع ناهنجاری فکی و دندانی وابسته است و هر چه میزان ناهنجاری بیشتر باشد زمان ارتودنسی بیشتر خواهد داشت.
تمام افرادی که تحت درمان ارتودنسی ثابت قرار می گیرند، در چند روز نخست با مشکلاتی مواجه می شوند. به عنوان یک اصل کلی برای عادت کردن به هر وسیله ای که برای نخستین بار در دهان شما قرار می گیرد یا شما به استفاده از آن موظف می شوید، یک هفته به خودتان مهلت دهید.
ارتودنسی دندان کودکان معمولا برای جلوگیری از ارتودنسی در بزرگسالی انجام می گیرد تا بیمار درد و ناراحتی کمتری را احساس کند. برای انجام ارتودنسی دندان کودکان باید به متخصص ارتودنسی خبره مراجعه کنید تا هیچ آسیبی به دندان ها و لثه های کودکان وارد نشود.